مورت، مورد

مورت، مورد

ايرانيان باستان، درخت هميشه سرسبز مورد ( مورت ) را نشانه يا تجلي خدا مي دانسته اند و از آن به عنوان درخت اهورا مزدا ياد و از شاخه هايش در مراسم ديني استفاده مي کرده اند. ضابطي جهرمي، احمد؛ (1389)، پژوهش هايي در شناخت هنر ايران، تهران: نشر ني، چاپ اول.
مورد، واژۀ فارسی با تلفظ murd، درختچه­ای است همیشه سبز از جنس Myrtus، متعلّق به خانوادۀ Myrtaceae یا تیرۀ موردیان که در انگلیسی myrtle نامیده می‏شود. گیاه مورد را الهی و مقدس می­دانند. در اشعیا (41:19 و 55:13)، خداوند وعده می­دهد که در زمین بایر، به­جای خار، مورد و دیگر درختان خواهد رویاند در شعر قدیم فارسی نیز زلف و موی خوبان را به شاخ و برگ همیشه­سبز و تیره­رنگ و خوشبوی آن تشبیه کرده‏اند، آستین بگرفتمش گفتم که مهمان من آی مر مرا گفتا به تازی مورد و انجیر و کلوخ، در توضیح چیستان بالا باید گفت که در عربی، مورد را آس، انجیر را تین و کلوخ را مَدَر می‏نامند و بنابراین، مورد و انجیر و کلوخ برابر با آس + تین + مَدَر یا روی هم به معنی آستینم را پاره مکن است. ).“ بهرام گرامی- گیاهان تورات- نشریه ایران نامه- سال بیست و هشتم، شماره ۲، تابستان ۱۳۹۲
 

آخرین مطالب

سبد خرید

رمز عبورتان را فراموش کرده‌اید؟

ثبت کلمه عبور خود را فراموش کرده‌اید؟ لطفا شماره همراه یا آدرس ایمیل خودتان را وارد کنید. شما به زودی یک ایمیل یا اس ام اس برای ایجاد کلمه عبور جدید، دریافت خواهید کرد.

بازگشت به بخش ورود

کد دریافتی را وارد نمایید.

بازگشت به بخش ورود

تغییر کلمه عبور

تغییر کلمه عبور

حساب کاربری من

سفارشات

مشاهده سفارش