والک

والک Allium akaka
این گیاه نیازنوری به آفتاب کامل دارد. همچنین گل، برگ و ریشه آن استفاده خوراکی دارد.
 والک پلو یکی از غذاهای محلی استان تهران و استان کرمانشاه است. والک سبزی محلی تهران قدیم و در فصل بهار در کوهپایه‌های البرز فراوان است. می‌توانید این پلو را نیز با ماهیچه گوسفندی سرو نمایید.

والک یک سبزی خودروی کوهی است که در نقاط سرد کوهستانی کشور و در فصل بهار می‌روید. اگرچه به نظر بسیاری از افراد این سبزی به خودی خود بوی نامطبوعی دارد ولی با استفاده از آن می‌توان پلوی مخلوط خوشمزه‌ای تهیه کرد که بین قدیمی‌ها طرفداران بسیاری دارد.
این گیاه در زبان محلی استان کرمانشاه کول نامیده میشود.
والک گیاهی پیاز دار و مخصوص جنگل ها و نواحی مرطوب دشت ها و مناطق کوهستانی است. پیاز آن از سه برجستگی با ظاهر کاملا مشخص تشکیل میگردد. والک بوی سیر میدهد و دارای دو برگ بیضوی نوک تیز و منتهی به دمبرگ دراز است.
هر قدر نواحی جنگلی محل رویش گیاه، مرطوب تر و تاریک تر باشد فشردگی انتشار گیاه بیشتر است. دانه آن کوچک و دارای ظاهر کروی است.

ترکیبات شیمیایی:
والک دارای 10/0007 درصد اسانس، مرکب از سولفور و پلی سولفور و نیل و نوعی آلدئید ناپایدار است.

خواص درمانی: 
پیاز و برگ والک سابقاً مصرف زیاد بین ملل مختلف داشته به طوری که هنوز هم در تغذیه و تهیه سالاد از آنها استفاده میشود ولی در هر حال شهرت درمانی والک در طی زمان تدریجاً کاهش یافته است. 
شولز در سال 1929 در این مورد گفت نه تنها اثر تصفیه خون دارد بلکه در رفع دانه های جلدی مزمن نیز اثر معالج ظاهر میکند. بهر در سال 1935 والک را در رفع اختلالات هضمی بسیار موثر دانست چون اسانس والک ترکیباتی مثل اسانس سیر دارد. به این جهت اختصاصات درمانی مشابه سیر را دارا می باشد.
محل رویش:
والک در منطقه وسیعی از ایران مخصوصاً در نواحی کوهستانی البرز، دامنه های مرطوب البرز به سمت تهران بین 2000 تا 2500 متری ، دربند، نواحی پوشیده از برف مجاور دز دره، شهرستانک، لشکرک، فشم، آذربایجان، ارومیه، بعضی نواحی گیلان، بین همدان وکرمانشاه، اراک، شیراز و ... می روید.

خواص و اثرات دارویی والک:
۱ - والک در موارد تصلب شرایین، اسهال، اتساع روده ای، آنفلوانزا، برونشیت، بیماری اسهال خونی از نوع آمیبی و سیاه سرفه به کار می رود.

۲-  خوردن آن تنفس را آسان و تنگی نفس را درمان مى کند.

۳-  مداومت در خوردن والک سبب ریزش موى سفید و در آمدن موى سیاه به جاى آن می شود. این خاصیت به علت داشتن فلز منگنز است که در آن زیاد بوده و عامل سیاهى موى بدن انسان مى باشد.

۴-  والک با انبساط ملایم عروق خونی سبب کاهش فشار خون می شود.

۵-  سرشار از ویتامین C بوده و داراى لعاب و صمغ زیاد مى باشد.

۶-  والک برای تصفیه خون بسیار مفید است و در ناراحتی‌ های هاضمه کمک می ‌کند و خواص پیاز آن تا حدود زیادی شبیه سیر است.

۷-  مصرف گیاه والک باعث کاهش قند و پیشگیری از افزایش فشار خون در مبتلایان به دیابت می ‌شود.

۸-  والک یا سیر کوهی برای کسانی که تنگی عروق دارند و همچنین برای سرگیجه بسیار مفید است.

۹-  این گیاه ضد عفونى کننده ی قوى است؛ به هضم غذا کمک مى کند و ضد کرم معده و کرم کدو است.

۱۰-  اثر خوبى بر روى اعصاب دارد و از آن براى درمان نسیان، تقویت اعصاب و اشخاص ‍فلج استفاده می کنند.

۱۱-  تسکین دهنده ی درد روماتیسم ، سیاتیک و نقرس مى باشد.

۱۲-  ادرار را باز مى کند و رنگ چهره را نیکو مى سازد.

۱۳-  پادزهر سموم حیوانى و غذایى هست.

۱۴-  مداومت در خوردن والک سبب ریزش موى سفید و در آمدن موى سیاه به جاى آن می شود. این خاصیت به علت داشتن فلز منگنز است که در آن زیاد بوده و عامل سیاهى موى بدن انسان مى باشد. از این نظر شباهت زیادى به سیر دارد.

۱۵-  به علت داشتن املاح زیاد، خون را قلیایى کرده و اسیدی بودن آن را از بین مى برد.

۱۶- میوه ی والک بسیار خنک و ضد رطوبت بدن است و راه ورود میکروب ها را به عروق مى بندد و از خونریزى و فساد خون جلوگیرى کرده و رقت خون را درمان مى کند.

۱۷-  ملین و اشتهاآور بوده و ادرار را زیاد مى کند.

۱۸-  سیر کوهی برای کسانی که تنگی عروق دارند و همچنین برای سرگیجه
بسیار مفید است.

۱۹-  مسکن صفرا و پاک کننده صفرا از امعاء است.

۲۰-  بهترین درمان روماتیسم و تصلب شرائین است، براى کسانى که از درد معده رنج مى برند، میوه ى خوبى است و از تحریکات جلدى جلوگیرى مى نماید.

۲۱-  شربت والک براى مبتلایان به تب و آبله مرغان و سرخک بسیار مفید است. غرغره ی جوشانده ی آن براى درمان دردگلو و آنژین سود فراوان دارد.

۲۲-  سکنجبین میوه آن خنک کننده بوده و براى رفع یرقان و التهاب صفرا و کبد سودبخش است.

۲۳-  اگر بر روی پوست مالیده شود باعث قرمزی پوست می شود.

۲۴-  به صورت موضعی برگ های له شده ی آن را می توان برای از بین بردن آبسه و کورک به کار برد.

۲۵-  مالیدن عصاره میوه ى والک جهت زخم هاى آبدار و چرکى نافع بوده، آن ها را خشک مى کند و گل آن نیز همین خاصیت را دارد.

۲۶-  ضماد برگ والک جهت زخم هاى سرد و برآمدگى چشم از حدقه مفید است. عصاره ی برگ و ساقه ی آن که تازه چیده و کوبیده شده را با کمى صمغ مخلوط نمایید، جهت امراض ‍چشم مخصوصا جوش پلک و ریزش اشک، ناخنه و ورم پلک چشم مفید مى باشد.

۲۷-  جویدن برگ والک جهت ورم لثه و رفع بى حسى آن مفید مى باشد. جوش هاى دهان را از بین مى برد و بوى بد دهان را برطرف مى نماید.

۲۸-  نوشیدن آب برگ و ساقه ی آن که تازه باشد با کمى صمغ عربى جهت تقویت معده و خونریزى معده و بند آمدن اسهال و معالجه بواسیر نافع است.

۲۹-  گل والک نیز اسهال را بند مى آورد و ضماد برگ آن بر روى دکمه بواسیر خونى نافع است.

۳۰- نوشیدن جوشانده ى ریشه ی والک علاوه بر بند آمدن اسهال، سنگ کلیه و مثانه را خرد مى کند.

گیاه Allium Akaka
تحقیق: هانیه حاجی علی
گروه 39
نام فارسی گیاه: والک