درخت کنار

درخت کنار، سدر
   Ziziphus spina-christi   

درختی چند ساله و خشكسالی است. با وجود برخی عدم اطمینان در مورد دامنه بومی آن ، اکثر منابع بیان می کنند که این از کشور مناطق صحرا و ساحل آفریقا و خاورمیانه سرچشمه گرفته است. این گیاه برای رشد در زیستگاههای تحت فشار آب مانند ساواناها و بیابان ها سازگار است. این گیاه به دلیل میوه ، چوب و استفاده از آن به عنوان علوفه برای احشام دام و همچنین تهیه یک پرچین ضد حصار و حصار موجود در آن به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد ، اما به دلیل داشتن قلاب بسیار عمیق و گسترش ریشه های جانبی و در آن به عنوان تثبیت کننده تپه نیز مورد استفاده قرار می گیرد. به دلیل پرورش آن در طب سنتی ، بخش هایی در آفریقای شمالی و آفریقا گرمسیری و ماداگاسکار معرفی شده است. در سال 1885 ، Z. spina-christi به Curacao در کارائیب معرفی شد ، جایی که اکنون تهاجمی محسوب می شود. همچنین به جزایر همجوار آروبا و بونیر معرفی شده است. این گونه یک استعمارکننده تهاجمی است که تکه های باریک و غیر قابل نفوذ ایجاد جابجایی و غلبه بر فلور بومی را تشکیل می دهد.

الزامات محیطی

Z. spina-christi مقاوم به خشکی است ، در مقابل گرما بسیار مقاوم است و می تواند در مناطق بیابانی و خشک با میانگین بارندگی سالانه از 50 میلی متر تا 500 میلی متر و میانگین دمای سالانه در دامنه 19 تا 28 درجه سانتی گراد یافت شود. دشتهای آبرفتی را با خاکهای عمیق ترجیح می دهد ، اما در خاک رس (جایی که آب در دسترس است) و همچنین در خاکهای معتدل شور نیز معمولاً در ارتفاعات بین سطح دریا و 2000 متر رشد می کند. این گونه دارای یخ زدگی است و تا 2 ماه قادر به تحمل ورود به سیستم است. همچنین می تواند یک فصل خشک 8-10 ماه را تحمل کند (سعید و همکاران ، 2008 ؛ اروا و همکاران ، 2009 ؛ PROTA ، 2017). همیشه سبز که در آن منبع آب کافی است ، Z. spina-christi در طول فصل خشک در مناطق خشک برگریز است (اعظم - علی و همکاران ، 2006). مطالعات اکولوژیکی Z. spina-christi در استان بوشهر ، ایران توسط صادقی و همکاران گزارش شده است. (2009) بزرگترین غرفه در طرفداران آبرفتی با خاکهای لومی ، لومی شنی و خاک رس رس ، که کمی قلیایی بودند (pH 7-8.2) ذکر شد.

ارزش اقتصادی

Z. spina-christi به دلیل میوه های خود در سراسر صحرا ، تونس ، الجزایر ، نیجر ، آفریقای شرقی ، اسرائیل و ایران به طور گسترده ای پرورش می یابد. این میوه خوراکی و گاها شیرین است ، اما عطر و طعم و بافت آن نسبت به سایر گونه های Ziziphus پایین است. میوه ها تازه یا خشک خورده می شوند. آنها همچنین ممکن است داخل یک وعده غذایی خمیر آرد یا خمیر آرد شده باشند ، که از آن به عنوان چاشنی یا برای تهیه شیرینی استفاده می شود (Elsheshetawy and Faid، 2015). میوه های خشک شده به صورت پودری در آن قرار می گیرند ، آب اضافه می شود و مخلوط آن به کیک هایی شبیه به زنجبیل تبدیل می شود (اعظم - علی و همکاران ، 2006).

این چوب همچنین برای چوب های سوختی و برای تولید ذغال با کیفیت بالا استفاده می شود. درخت به خوبی گل می خورد. چوب سخت ، سنگین و موریانه مقاوم به سخت ، قرمز یا قهوه ای تیره ، برای شفت نیزه ، پست ، تیرهای بام ، دستگیره ابزار ، ظروف ، چوب کاری هنری و ساخت کابینت استفاده می شود. برگها علوفه و علوفه حیوانی حیوانی را در شرایط چراگاه باز فراهم می کنند. گوسفند و بز میوه ها را مصرف می کنند و شترها شاخ و برگ آن را مصرف می کنند. بعنوان بادکنک رشد کرده و به دلیل داشتن شاخه های خاردار آن به عنوان یک حصار زنده نیز مورد استفاده قرار می گیرد
 
میوه این گیاه تخم مرغی شکل و زرد رنگ و خوراکی است . این درخت دارای جثه‌ای (تنه‌ای) بزرگ ومیوه اش کوچک وقرمز رنگ وخوراکی باطم‌های ترش مطبوع وشیرین می‌باشد.در مناطق مختلف جنوب ایران به کنار مرسوم است و در کتابها به نامهای کنار ، سدر ، سدره، منبل داوود، سنجد گرجی ، نیم ، ضال ، ببر و شجره النبق خوانده شده‌است. از قدیم از برگ سائیده درخت کنار به‌عنوان ماده پاک کننده موی سر و بدن استفاده شده و هنوز هم استفاده از آن متداول است . برگ سائیده کنار «سدر» یا «کنار» نام دارد . این درخت معمولاً در تمام مناطق استان هرمزگان به خوبی یافت می‌شود.
  

برگ درخت كنار
 برگهای کنار را خشک کرده و پودر نموده و جهت شستشوی بدن و مو بکار می‌برند . برگ کنار (سدر) حاوی تانن ، استرولهای گیاهی مانند بتاسیتوسترول ، بتاسیتوسترول گلوکزید و ساپونین ابلین لاکتون می‌باشد. ساپونین موجود در سدر عامل کف کنندگی در برگ کنار می‌باشد. ابلین لاکتون از دسته ساپونینهای استروئیدی است و به عنوان ماده اولیه برای تهیه هورمونهای استروئیدی می‌توان بکار برد. کنار با نام علمی Zizyphus درختی است به ارتفاع قریب به ۱۰ متر با شاخه‌های سفید تا خاکستری و برگهای قلبی شکل و کشیده با سه رگبرگ برجسته که گوشوارک آن به خار تبدیل شده‌است .
این میوه در هزاره ها توسط داروهای بسیاری مورد استفاده قرار گرفته است. یکی از محبوب ترین کاربردهای آن به عنوان چای برای گلودرد است. در اسرائیل از عناب خار مسیحی در طب سنتی برای درمان دندان درد (پودر از ریشه) ، آرتروز (خمیر از ریشه های خرد شده ، برگها یا شاخه ها) ، دردهای عضلانی (استنشاق برگ و شاخه ها) ، آسم (میوه ، برگ و دانه) استفاده می شود. ، اسهال (خوردن میوه و برگ) ، سوختگی (میوه خرد شده و جوشانده) و سایر بیماری ها.

در خاورمیانه ، کورنا معمولاً در معالجه بیماریهای مختلفی از جمله اختلالات گوارشی ، دیابت ، شکایات کبدی ، آنودین ، تسکین دهنده ، چاقی ، مشکلات ادراری ، عفونت های پوستی ، از بین رفتن اشتها ، تب ، فارنژیت ، برونشیت ، آنمی ، اسهال و ... مورد استفاده قرار می گرفت. بی خوابی و همچنین از نظر خواص دارویی مانند کمبود قند خون ، فشار خون بالا ، هیپولیپیدمی ، ضد التهاب ، ضد میکروب ، آنتی اکسیدان ، ضد تومور و به عنوان یک محرک سیستم ایمنی شناخته شده است. اخیراً تأثیر محافظت محافظت شده عصاره خار مسیح در مدل حیوانات گزارش شده است. این اثر ممکن است به دلیل اثرات آنتی اکسیدانی و رادیکال آزاد آن باشد. مطالعات فیتوشیمیایی حاکی از آن است که Kurna حاوی آلکالوئیدهای سیکلوپپتید ، فلاونوئیدها ، استرولها ، تانن ها و گلیکوزیدهای ساپونین تری پتنوئید است.

در ایران ، عناب عمدتاً به عنوان یک محصول خشک برای میوه های مغذی آن ، تولید عسل و محوطه سازی آن مورد استفاده قرار می گیرد. این گیاه با کنترل فرسایش به اکوسیستم خدمت می کند و به عنوان باد شکست عمل می کند و با افزایش فسفر موجود ، کیفیت خاک را بهبود می بخشد. به طور سنتی از این گیاه در ایران به عنوان گیاه دارویی استفاده می شود. از این میوه ها برای درمان تب ، درد ، شوره سر ، زخم ها و زخم ها ، در شرایط التهابی ، آسم و برای درمان بیماری های چشم استفاده می شود ، در حالی که از دانه ها به عنوان مقوی استفاده می شود.

عصاره گیاه از این گیاه می تواند در درمان عفونت های بیمارستانی (عفونت ناشی از بیمارستان) ، عفونت فرصت طلب دستگاه ادراری ، گاستروانتریت نوزادی ، اسهال مسافرتی ، عفونت زخم ، مننژیت و عفونت زخم ها مفید باشد

گردآورنده زینب گروگان

دوره 40 موسسه طبیعت