انار

انار از جنس Punica و متعلّق به خانوادۀ Punicaceae است. خاستگاه انار را ایران می­دانند. نام انگلیسی آن Pomegranate از نام قدیمی فرانسوی Pome granate به معنی سیب دانه­دار یا سیب پُردانه گرفته شده است. وجه تسمیۀ واژۀ grenade به معنی نارنجک یا بمب کوچک دستی از جهت شباهت آن به میوۀ انار و ذرات منفجرۀ داخل آن به دانه‏ های انار است. در شعر قدیم فارسی، صفت رُمّانی از جهت تشبیه رنگ برای یاقوت، اشک خونین و بادۀ لعل بسیار به کار رفته است. - انار را نماد باروری و وفور دانسته­اند. بهرام گرامی- گیاهان تورات- نشریه ایران نامه- سال بیست و هشتم، شماره ۲، تابستان ۱۳۹۲
در اساطير يونان، درخت انار و ميوه ي آن، مظهر باروري و فراواني است. يونانيان باستان معتقد بوده اند که آفردويت ( الهه ي عشق ) آن را به دست خود کاشته است. هنگامي که ديونيزوس ( خداي شراب و انگور در اساطير يونان ) با توطئه ي نامادري اش قطعه قطعه مي شود، از خونش درخت انار مي رويد. افسانه هاي جالبي مرتبط با درختان و گياهان در اساطير يونان وجود دارد: در يکي از اين افسانه ها، خداي مهربان براي اين که آدمي را از رنج اين جهان سپنجي برهاند، بدون محروم ساختن وي از لذات زندگي، او را به صورت درخت در مي آورد. ( در اين زمينه، لافونتن، شاعر و اديب معروف فرانسوي، داستاني به شعر بيان کرده که در آن يک زن و شوهر کهن سال به نام فيلمن و بوسي توسط زئوس، خداي خدايان يونان، به ترتيب به درخت زيزفون و مازو تبديل مي شوند. » (13) ضابطي جهرمي، احمد؛ (1389)، پژوهش هايي در شناخت هنر ايران، تهران: نشر ني، چاپ اول.