مهران، سرزمين پاکان و دانشوران، یکی از زیباترین روستاهای منطقه طالقان است که به جرات مي توان نام عروس طالقان را بر آن نهاد. برای دسترسی به مهران باید حدود 23 کیلومتر به سمت شمال شرق شهرک طالقان حرکت کرد و از روستاهای زیبایی چون گلیرد (زادگاه آيت اله طالقاني) و جوستان گذر کرد. بعد از جوستان یک دوراهی است که مسیر آسفالته شما را به روستای مهران راهنمایی مي کند. نرسیده به مهران و در سمت راست جاده، بر بالای یک بلندی، بنای یادبودی از درویش عبدالحميد طالقانی بنا شده که از نوابغ هنر خوشنویسی ایران است و به هر تازه واردی خوشامدی هنرمندانه ميگوید. درویش عبدالحميد طالقانی در سال 1150 هجری قمری در روستای مهران چشم به جهان گشود و سنین کودکی را در این روستا و در مکتب خانه ها تحصیل کرد و سپس به قزوین و شیراز و اصفهان که در آن زمان مهد علم و هنر بود رفت و به دربار کریم خان زند راه رفت، این هنرمند بزرگ و پرتلاش در سال 1143 هجری شمسی در سن 35 سالگی در اثر بیماری در اصفهان دیده از جهان فرو بست و پیکر او در قبرستان تخت پولاد اصفهان بخاک سپرده شد ولی بنای یادبود او در کنار زادگاهش بنا شد تا نظاره گر هميشگی این دیار کهن و زیبا باشد.
حدود 200 متر بعد از این بنای یادبود در سمت راست جاده ای فرعی با شیبی نسبتاً تند از جاده اصلی جدا مي شود و شما را به روستای مهران هدایت مي کند، وارد روستا که مي شوید، نمای خانه های روستایی و آواز دلنشین رودخانه، آرامشی وصف نشدنی به مهمانان مي دهد. صدای آب آنچنان گوش آدمي را نوازش مي دهد که دیگر جز صدای آب هیچ صدایی را نميشنوید، به هر طرف که بنگرید کوه مي بینید و درختان سرسبز و باغهای ميوه و مردمانی خوش قلب و مهمان نواز.
در امتداد رودخانه که پیش مي روید، رقص درختان سرسبز سپیدار و بید در ميان عطر گلهای وحشی، مجذوبتان مي کند. به راستی که هیچ نقاشی جز خداوند قادر به کشیدن چنین تصاویر شگفت انگیزی نمي باشد. تجسم کنید! در تراس خانه ای نشسته اید و شاهد آواز دایمي پرندگان، صدای دلنشین رودخانه، سرسبزی وصف ناپذیر طبیعت، نسیمي خنک و دل انگیز و شبهایی بسیار خنک هستید، چه حسی پیدا مي کنید؟ آیا مي شود با وجود تمام این زیباییها ذهن آدمي مشغول چیز دیگری باشد؟ زمانیکه قدم به این منطقه مي گذارید فارغ از هرگونه تنش و فکر و خیال و در آرامش کامل خواهید بود. امروزه هیاهوی شهرنشینی و زندگی های ماشینی باعث شده تا بسیاری از افراد آرزوی چنین فضایی را داشته باشند تا خود را برای چند ساعتی در آغوش و دامان طبیعت رها کنند. آری مهران رویایی آرام است در منطقه طالقان.
دیار طالقان در130 کیلومتری غرب تهران و در منطقه کوهستانی و خوش آب و هوای البرز مرکزی واقع شده، از جنوب به شهرستانهای قزوین، ساوجبلاغ و کرج و از غرب به بخش الموت، از شمال به تنکابن و کلاردشت و از شرق به جاده چالوس محدود مي شود. رودخانه شاهرود که از کوه های عالی زند، عسلک، پیازچال و ناریان و در مجموع از هشت رودخانه کوچکتر تشکیل مي شود شاهرگ حیاتی طالقان محسوب مي شود که در سالهای اخیر دریاچه بسیار زیبای سد طالقان را تشکیل داده است.
دره مهران محدود است به کوه دوهاله که ارتفاع آن 3300 متر است و چون نگهبانی ستبر، بر سر روستا قد برافراشته است. قدمت سکونت در این دره زیبا به چند هزار سال مي رسد. صخره ها و دره های بکر و پر نعمت اطراف روستا، رازهای سر به مهری به قدمت این دیار در خود نهفته دارند. مهران در کنار چشمه ساران فراوانش زنده است. چشمه های که برخی اکنون سرپوشیده شده اند و آب اشاميدنی اهالی را تامين مي کنند
مهران منطقه ای است ییلاقی و زمستان هایی بسیار سرد دارد، در این فصل سراسر مهران، سفید و پوشیده از برف مي شود. جنب و جوش در این فصل به حداقل مي رسد و تعداد افراد ساکن از 10 خانوار تجاوز نمي کند و تقریبا خالی از سکنه مي شود. با شروع فصل بهار مهران نیز مانند طبیعت، حیاتی دوباره مي گیرد و با ورود افراد تازه وارد، لبخند شادی مي زند. افراد ساکن در روستا غالبا از اهالی مهران هستند و کمتر غریبه ای را مي توان در ميان آنها دید. این افراد زمستان های سرد را در شهرک طالقان و کرج و تهران به سر ميکنند و تابستان ها را در املاک و زمين های مهران ميگذرانند. در انتها از اهالی خونگرم مهران و همچنين جناب آقای مسیح الله مهرانی به خاطر راهنمایهایشان کمال تشکر را دارم.
پروانه لشگری