بذر ارغوان Cercis siliquastrum
توصیف:
ارغوان گیاه بومی اروپا و جنوب غربی آسیا است و در ایران در برخی مناطق به صورت خودرو می‌روید. بلندی آن گاهی به 10متر هم می‌رسد، اما بیشتر به صورت درختچه‌است. این درخت را به عنوان گیاه زینتی می‌کارند. در شهرهای شمالی استان خوزستان مانند دزفول، شوشتر، مسجدسلیمان و هفت تپه نیز این گیاه به وفور یافت میشود اما زمان گلدهی آن اواسط زمستان است. ولایت پروان در کشور افغانستان نیز برای رشد ارغوان بسیار مناسب است به‌گونه‌ای که در اردیبهشت ماه هر سال دشت‌های این ولایت به گل‌های زیبای ارغوان آذین شده و نمای زیبایی را به منطقه می‌دهد. هر ساله مراسمی ادبی و فرهنگی به نام جشن ارغوان با حضور شاعران و نویسندگان و همین‌طور مقامات دولتی و محلی در منطقه پروان برگزار میشود و حتی دولت افغانستان در صدد آن است که این جشن را در میراث جهانی یونسکو به ثبت برساند.
برگ‌های ارغوان به شکل قلب، بدون کرک و دارای کناره‌های صاف است. گل‌های این درخت در اوایل بهار، در گروه های3 تا۶ تایی، روی شاخه‌ها و حتی روی ساقه اصلی، پیش از رشد برگ‌ها پدید می‌آیند و چون عده آنها بسیار زیاد است، منظره زیبایی به درخت می‌دهد. مزه گل ارغوان ترش و نسبتاً مطبوع است. از این رو در بعضی از کشورها گل ارغوان را همراه سالاد می‌خورند یا در بعضی از غذاها می‌ریزند. ارغوان در خاک‌های آهکی پرقوت بهتر رشد میکند و در برابر خشکی مقاوم است و به تابش مستقیم نور خورشید نیاز دارد. برای زیادکردن این درخت، بذر آن را فروردین در هوای آزاد می‌کارند. این درخت را از راه پیوند و قلمه‌زدن نیز زیاد می‌کنند. اوایل «اردیبهشت»، ارغوان تماشایی‌ترین زمان خود را می‌گذراند. در این هنگام در حالی که شاخه‌ها هنوز بدون برگ هستند، گل‌های خوشه‌ای و صورتی‌رنگش به حالت آویخته ظاهر می‌شوند و سپس برگ‌های سبز و قلبی‌شکل، آن شاخه‌ها را زینت می‌بخشد. وقتی عمر گل‌ها به پایان رسید، بذرها در داخل محفظه‌هایی به نام نیام قرار گرفته و تمام طول سال روی شاخه‌ها باقی می‌مانند.
در افسانه‌ها ارغوان درختی است که جبرئیل در هیبت آن بر موسی نازل شد. ریشهٔ واژهٔ فارسی ارغوان به معنی رنگ بنفش مایل به قرمز است. ارغوان درختی از خانواده پروانه‌آسا است. این درخت در اول بهار می‌روید و گل‌های آن زودتر از برگ‌های آن در می‌آید و دارای شاخه‌های متقابل است. این نام در ایران به عنوان نام دختر نیز استفاده میشود.
خواص درمانی:
در ایران کاربرد زینتی و تزیینی درخت ارغوان بیشتر از کاربرد و ارزش دارویی آن است درخت ارغوان علاوه بر اینکه جنبه تزیینی دارد از ریشه، برگ و گل و پوست آن در طب سنتی برای درمان بیماری‌ها استفاده میشود. از پوست و چوب آن برای درمان آبسه می‌توان استفاده کرد و گل‌های تازه آن خلط های سینه را از بین میبرد و باعث راحتتر شدن تنفس میشود. ضماد گل سوخته ارغوان، خون ریزی را بند می‌‌آورد. از گیاه ارغوان به صورت دم کرده گل و دم کرده پوست ریشه استفاده میشود. گل‌های ارغوان ترش مزه هستند، در بعضی از کشورهای اروپایی از آن ترشی درست می‌کنند. اما این گیاه در طب سنتی کاربردهای زیادی دارد از جمله :
_ طبع این گیاه سرد و معتدل می‌باشد و می‌توان گفت کمی هم گرم و مرطوب است.
_ به عنوان ملین و مسهل قابل مصرف می‌باشد.
_ همه اخلاط جمع شده در بدن را پاک میکند.
_ مقدار ده گرم حل شده ارغوان در شیر گرم به رفع برونشیت کمک میکند.
_ تقویت کننده معده و کبد است.
_ میزان پنج گرم حل شده آن در آب قبل از غذا برای از بین بردن صفرا بسیار نافع است.
_ مصرف این گیاه برای کسانی که از فشار خون و دیابت رنج می‌برند مفید می‌باشند.
_ حرارت قلب و کبد را کم میکند و می‌توان گفت حرارت بدن را از بین میبرد.
درخت ارغوان در برابر گرما مقاومتی ندارد و تا 22 درجه سانتیگراد گرما را تحمل میکند و بیشتر از آن را نمی‌‌تواند تحمل کند به خاطر زیبایی که این درختچه دارد برای فضای پارک‌ها از آن استفاده میشود و علاوه بر زیبایی که دارد در طب سنتی هم از آن استفاده میشود که در اینجا به چند نکته از آن اشاره می‌‌کنیم.دم کرده آن به چند روش استفاده میشود : گل، پوست، ریشه و برگ این درخت خاصیت درمانی دارد که هم گل و هم پوست ریشه آن را دم می کنند و حتی خاکستر ریشه آن کاربرد موضعی دارد. گل های تازه ارغوان برای بهبودی صدا و باز شدن آن مفید است و همچنین اخلاط سینه را از بین میبرد و تنفس را راحتتر میکند. دم کرده این گیاه برای مشکلات تنفسی مثل : آسم، تنگی نفس، سرفه و برونشیت بسیار مفید است. استفاده ضماد سوخته گل ارغوان برای خونریزی مفید است و از خونریزی جلوگیری میکند و آن را قطع میکند. مخلوط خاکستر ریشه ارغوان همراه با روغن کنجد برای جلوگیری از ریزش مو و ابرو بسیار مفید می‌باشد. حتی در گذشته از این خاکستر به عنوان مداد ابرو استفاده می‌کردند و استفاده از آن مژه ها را بلند میکند. افرادی که دچار مسمومیت غذایی می‌شوند با خوردن دم کرده پوست ریشه و گل ارغوان می‌توانند مواد مسموم را از بدن خود خارج کنند چون این دم کرده باعث استفراغ میشود و عامل مسمومیت با استفراغ از بدن خارج میشود و به فرد کمک میکند.
طرز تهیه دم کرده گل ارغوان : حدود 8 گرم از این گیاه را در یک لیتر آب می‌‌ریزیم و اجازه می‌‌دهیم که حدود 10 تا 15 دقیقه با حرارت ملایم دم بکشد.
روش کاشت:
بهترین زمانی که می‌توان درخت ارغوان را کاشت اوایل فصل پاییز است، اگر بخواهید با بذر این گیاه را بکارید باید به مراحل زیر دقت کنید.
1- در مرحله اول به خاطر پوشش سخت بذر باید با کمک یک چاقو، چند شکاف در روی پوشش بذر ارغوان ایجاد کنید یا با کمک کاغذ سنباده پوشش روی بذر را ساییده تا پوشش آن نازک شود.
2- بهتر است برای اینکه بذر زودتر جوانه بزند آن را به مدت یک شب در آب ولرم خیس کنید یا حدود نیم ساعت در آب بجوشد.
3- در گلدانی که ماسه دارد بذر را بکارید و روی آن یک پلاستیک شفاف بکشید.
4- گلدان باید در محیطی باشد که دمای آن حدود 4 تا 5 درجه سانتیگراد بوده و برای این کار می‌توان از طبقات پایین یخچال استفاده کرد.
5- به مدت پنج تا هفت هفته باید گلدان در این دما نگهداری شود و باید سطح کاشت همیشه مرطوب باشد.
6- بعد از گذشت چند هفته باید بذر از گلدانی به گلدان دیگر که خاکش زهکشی شده باشد انتقال داده شود. بهترین خاکی که بذر ارغوان می‌تواند در آن به خوبی رشد کند باید از مخلوط 30 % خاک باغچه ، 30% ماسه، 20% برگ و 20% کود دامی تشکیل شده باشد.
7- دمای 15 تا 20 درجه سانتیگراد بهترین دما برای جوانه زدن بذر ارغوان است که بعد از 15 تا یک ماه کم کم شاهد اولین جوانه‌ها خواهید بود.
نکات کلیدی:
خانواده: Fabaceae
نام رایج: Judas tree
نام فارسی: ارغوان
ارتفاع: 2 تا 5 متر
محتوای بسته: 10 یا 100 عدد
هنوز نظری ثبت نشده
اولین نفری باشید که نظر میدهید
ثبت نظر