گیاه دارویی بلیله Terminalia bellirica
توصیف:
بلیله میوه درختی است بزرگ با برگ‌های عریض و پهن که بومی هندوستان است. درختی است تنومند به ارتفاع حدود 20 متر با ساقه‌های ضخیم، برگ‌های آن پهن، سبز تیره، چرمی شکل، ساده و سرنیزه‌ای و میوه‌اش تخم مرغی شکل، سر آن باریک، پوست آن زردِ مایل به سفید و غبارآلود می‌باشد.این میوه برای رفع سردرد‌های شدید و جذام بسیار مفید است. هم مزاج آمله و مغزش شیرین و تقریباً، چون فندق است. خاصیت این گیاه، هم زداینده و نرم کننده است و هم قابض است. اندام‌های غذایی این گیاه، معده را دباغی و جمع می‌کند، سستی و رطوبت معده را از بین می‌برد، هیچ دارویی در دباغی معده به بلیله نمی‌رسد و فواید بسیار دارد. بلیله با نام‌های دیگری مانند بلیلج، بهیره و باهرا نیز نامیده شده است.طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن کمی سرد و خشک است. بخش مورد استفاده آن پوست و قسمت بیرون از دانه بلیله است
خواص درمانی:
ضد تب و قبض کننده، ضد سرفه و مخدر، برطرف کننده حالات صفراوی و ضد سردرد، دباغی کننده معده و صفرابر، اشتهاآور و تقویت کننده معده، افزاینده دید چشم و قطع کننده رطوبت‌های جاری از دهان می‌باشد. در ضمن برای بیماری‌های روده مستقیم و مقعد، سوء هاضمه، یبوست و بواسیر نیز مفید است.
هنوز نظری ثبت نشده
اولین نفری باشید که نظر میدهید
ثبت نظر