بذر ون، زبان گنجشک (10 عددی) Fraxinus angustifolia

بذر ون، زبان گنجشک (10 عددی) Fraxinus angustifolia

نهال 150 الی 250 سانتی نیز موجود است. پیام بدهید: 09105989459

این درخت یکی از گونه‌های گیاهان گلدار از راسته نعناسانان است. این درخت بیشتر بومی اروپا است و در شمال اسکاندیناوی و جنوب شبه‌جزیره ایبری انتشار دارد همچنین این درخت در جنوب غربی آسیا از شمال ترکیه تا شرق قفقاز و کوه‌های البرز می‌روید.

در ایران نام‌های محلی گوناگونی دارد مانند «درخت ون»، «دردار»، «وند»، «ونو»، «بناو»، «بنو»، «اهر»، «نباوج»، «قوش دیلی»، «تلک وتلکوچی»، «خوش تباخ»، «لسان العصفور»، «لسان العصافیر».

درختی به ارتفاع 45-40 متر با تاجی گسترده و تنه ای راست به قطر ۱۰۰ سانتیمتر می باشد. پوست آن در ابتدا صاف و خاکستری که بعدها دارای شکافهای عمودی وسطی و رنگ خاکستری مایل به سیاه می شود.  شاخه های جوان و یکساله ستیر و تنومند و راست خاکستری روشن تا مایل به سبز و با جوانه های زمستانی متقابل و سیاه مخملی مشخص و واضح می باشند. برخی از انشعابات کوتاه آن حالت خمیده و منحنی دارند. برگها از تعداد زیادی برگچه های بدون دمبرگ (۱۳-۹) تشکیل شدند. برگچه ها نیزه ای شکل، بعضی وقتها تا ۱۲ سانتیمتر طول دارند، نوک دار و در حاشیه مضرس، در سطح رو سبز تیره و در سطح زیر سبز روشن می باشند. در پاییز تغییر رنگ واضحی نمی دهند.   معمولا فقط مایل به خاکستری یا قهوه ای می شوند و یا هنگامیکه هنوز سبز هستند می ریزند.  گلهای پلی گام بصورت پانیکولهای متراکم و افراشته و بدون گلپوش می باشند. گلهای هرمافرودیت دارای دو پرچم مشخص با بساک قرمز رنگ و کلاله دو قسمتی هستند. گلهای نر فقط دارای پرچم و گلهای ماده دارای یک مادگی و تعدادی پرچم عقیم می باشند. گلها قبل از برگها و معمولا در فروردین ظاهر می شوند.  درخت سازگاری است که در زمینهای پست تا نقاط کوهستانی می روید. (بیش از ۱۰۰۰ متر از سطع دریا) با این وجود این درخت جنگلهای مسلح و مرطوبی که نزدیک به رودخانه باشد و خاکهای غنی و نمناک را ترجیح می دهد. حتی خاکهای اشباع شده را در جنگلهای مسطح تحمل می کند. این گونه یک درخت الواری با اهمیت و با چوب عالی می باشد. میوه‌های  خشک  و  بیضی  شکلی  دارد که کمی   نوک تیز می‌شوند و شبیه زبانِ گنجشک هستند. میوه زبان گنجشک «سامار» نیز نامیده می‌شود.  زبان گنجشک گل ملی کشور سوئد است.

خواص دارویی:

خواص دارویی پوست این گیاه از دوران قدیم شناخته شده و آن را بعنوان تب بر و بجای کنین بکار می برده اند. پوست تنه و برگ آن را برای مصارف دارویی جمع آوری می کنند.  پوسته آن را از روی شاخه های جوان و ترجیحا از درخت های قطع شده جمع آوری می کنند .  که محتوی یک گلوکوزید، فراکسین، تانن ها و موتد تلخ است . برگچه های آن را با دست جمع آوری می کنند که محتوی فراکسین ، مانیت ،اسیدهای آلی ،تانن ها وقند می باشند. قسمت های جمع آوری شده را روی سبد و در سایه که هوا در آن کاملا جریان داشته باشد پهن نموده و خشک می کنند .  آن ها ملین سبکی بوده و برای تنظیم کار روده ها و همچنین برای دفع انگل های روده ای بکار می روند. از آن ها بعنوان تب بر و ناراحتی های کلیوی خصوصا در صورت وجود سنگ کلیه ،علیه دردهای روماتیسمی و نقرس استفاده می شود. یک قاشق از برگ های خشک شده آن را در فنجانی آب ریخته و کمی جوشانده سپس به مدت ۵ دقیقه دم می کنند و چندین بار در روز از آن مصرف می نمایند. مقدار مصرف پوسته آن نیز همان مقدار است.  از برگ ها برای شستن زخمها نیز استفاده می شود.