توسكای ییلاقی Alnus subcordata
Betulaceae
درختی خزان‌كننده به ارتفاع تا 20 متر با برگ‌های كشیده كه قلبی شكل و نوك تیز است. گل‌های آن به صورت سنبله‌ای دم‌گربه‌ای و معمولاً به رنگ زرد مایل به قرمز یا قهوه‌ای است و گل‌آذین آن در اواخر زمستان قبل از باز شدن برگ شکفته میشود. تنه‌ی درخت پوست زیبایی به رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز دارد. توسكای ییلاقی رشد زیاد و عمر نسبتاً كم‌تری از درختان دیگر دارد و بیش‌تر در حاشیه‌ی دره‌ها و رودخانه‌ها، کنار چشمه‌های دائمی آب، برکه‌های طبیعی و جنگلهای مه‌گیر كوهستانی و مناطق ییلاقی شمال كشور می‌روید. توسکا پس از راش، ممرز و بلوط چهارمین درخت تجارتی کشور است. هرچه از سمت شمال غربی جنگلهای هیرکانی به سمت شمال شرقی پیش می رویم از فراوانی این گونه و اجتماعات آن کاسته میشود.
