بذر زالزالک، ولیک (5 عددی) Crataegus meyeri
زالزالک درختچه ای خاردار یا یک درخت کوچک می باشد که از نظر ارتفاع تا 5/7 متر می روید. گل های سفید بسیار معطر آن در دسته های بزرگ می روید و از اردیبهشت تا خرداد شکوفا می باشد. گلبرگ ها 5 عدد سفید یا یا صورتی معمولاً بلند تر از کاسبرگ ها، پرچم ها 5 تا 25 عدد، برچه ها 1 تا 5 عدد، خامه 1 تا 5 تایی، میوه شفت، کروی یا بیضوی، غضروفی، زرد، قرمز و ارغونی یا سیاه، کاسبرگ ها روی میوه انباشته تاج مانند یا برگشته قسمت گوشتی میوه گاهی توسعه می یابد، دانه ها 1 تا 5 تایی استخوانی بسیار سخت.
کاشت بذر در اوایل تابستان در فضای باز به طور طبیعی همچون وضعیتی را به وجود می آورند ، نتیجه جوانه زدن در بهار سال بعد خواهد بود. بافت خاک رویشگاه زالزالک : بافت خاک در رویشگاه زالزالک سنگین تا متوسط است. اسیدیته خاک در تمامی فرم های زمین لایه های خاک کمی بالاتر از خنثی است و بین 1/7 تا 7/7 نوسان می کند. در زمین های رسی، کنار جنگل ها، بیشه های نورگیر، کنار پرچین ها و باغ ها
عمق و قطر گودالها : عمق و قطر گودالها به ترتیب 80 و 60 سانتی متر
فاصله دو نهال و دو ردیف : به ترتیب 8 متر و 10 متر
تعداد نهال : تعداد نهال در هکتار 120 اصله
از نظر ترکیبات شیمیایی علمی که در (g.i.m.p) آمده است. در گونه C.oxyacantha موارد زیر مشخص شده است. در ساقه ها و جست های جوان و سبز زالزالک، گلوکوزید و عامل ماده تلخ به نام کراتگین که مشابه اسکولین است؛ عصاره شاخه های جوان زالزالک عمل فلج کننده روی مرکز تنفسی دارد و در مورد قلب پستانداران اثر سمی دارد. میوه تازه زالزالک دارای اسید سیتریک و تار تاریک، کراتگوس اسید، پکتین، روغن چرب و قندهای گلوکز و فروکتوز است. در هسته آن ماده آمیگدالین و اولسین وجود دارد. در گل های ان در حدود 157 % اسانس و همچنین تری متیل آمین، کوئو سیترین و کوئو سیتین یافت می شود. در گزارش دیگری در s . g .i . m . p آمده است که ماده عامل زالزالک در گونه C.oxyacantha ماده کراتگوس لاکتون است.
از چوب درخت آن به عنوان سوخت، از برگ های آن در مصارف دام و میوه آن مصرف خوراکی دارد و همچنین در درمان بیماران مورد استفاده قرار می گیرد. از زالزالک در اروپا به ویژه در آلمان برای معالجه بیماران مبتلا به فعالیت نامنظم قلب مورد استفاده قرار می گیرد. زالزالک در درمان آنژین، سفتی رگ ها و برخی از انواع خفیف بی نظمی ضربان قلب نیز مؤثر است.
از عصاره ای از گرد ریشه خشک شده گونه C.monogya دراای خاصیت مفتح و باز کننده شریان های قلب، میوه زالزالک گونه pinnatifidus برای رفع ناراحتی های گوارشی و اسهال، به طور کلی خواص گل های زالزالک و یا گرد گل خشک شده آن به مقدار 8- 5 گرم در روز برای ضعف قلب و آنژین، در فرانسه یک قاشق سوپ خوری گل زالزالک را در یک فنجان آب جوش دم می کنند. 3- 2 فنجان از آن را در روز به عنوان ضد اسپاسم، رفع کننده بی خوابی و ناراحتی دوران یائسگی می خورند.
1) میوه زالزالک قابض است؛ لذا می توان آن را درموارد اسهال و اسهال خونی خورده، زیرا مقدار زیادی تانن دارد.
2) زالزالک دارای کلسیم و مقداری ترشی آلی و پکتین می باشد.
3) برای تقویت قلب و معده بسیار توصیه شده است.
4) زالزالک از اسید مالیک برخوردار است.
5) میوه تازه آن دارای روغن چرب، قندهای گلوکز، فروکتوز، مواد معدنی گوناگون و نیز ویتامین (ث) می باشد.
6)در هسته زالزالک ماده آمیگدالین است که اثر سمی دارد و باید از خوردن آن دوری کرد.
7) گل زالزالک اندکی معطر است و قبل از آنکه غنچه اش کاملاً باز شود، برای مصرف داروسازی می چینند.
8) این گل ضد تشنج بوده و حرکات نامنظم قلب را تنظیم می کند. داروی مفید و خاصی بر ضد تپش قلب و ضربان شدید آن است.
هنوز نظری ثبت نشده
اولین نفری باشید که نظر میدهید
ثبت نظر