بذر اسپند Peganum harmala
توصیف:
اسپند گیاهی علفی و چند ساله با برگ های سبز رنگ و گلها سفید تا سبز است همچنین میوه دارای چندین بذر و سیاه رنگ است. حاوی ترکیبات شیمیایی مختلفی است. بعضی از مهم ترین آنها آلکالویید شامل هارمین، هارمالول و پگانین می باشد که در ریشه، بذر و نشا یافت می شود. این گیاه از مهم‌ترین گونه‌های علفی-دارویی است که به دلیل خاصیت ضدِمیکروبی آن به‌طور سنّتی در درمان بیماری‌های عفونی استفاده می‌شود.
گیاه اسپند دارای خواص درمانی ویژه ای مثل عمل تحریک کننده در موتور سیستم عصبی مرکزی و مخ را نشان می دهد. از این گیاه برای درمان چندین وضعیت بهداشتی از جمله آسم، قاعدگی غیر معمول، هجوم کرم نواری استفاده می شود و عمدتاً به تسکین آسم کمک می کند و این عنصر دارای خواص دارویی متفاوتی است، مانند افزایش قوای غریزه جنسی، استریل کننده و ضد میکروبی.
گیاه اسپند توسط شمن‌های باستان در تهیه معجون‌های گیاهی شفابخش، رویابینی، مراسمات جادویی و روحانی مورداستفاده قرار می‌گرفت. برخی از دیدگاه نمادین، ارزش سمبلیک درخت زندگی را به گیاه اسپند نسبت می‌دهند.
گیاه شناسی: گیاه علفی چند ساله، از قاعده منشعب و چند شاخه، به ارتفاع 35-100 سانتی متر، برگ ها متناوب، با بریدگی های نامنظم، گل آذین چتری، گل ها منفرد، معمولا متقابل با برگ ها، به رنگ زرد متمایل به سبز، میوه به صورت کپسول سه خانه و کروی، داراي دانه هاي متعدد سياه رنگ
طبیعت: گرم و خشک
در طب سنتی جهت بهبود سرطان، دیابت، آسم، کولیک، تب، سنگ مثانه، یرقان، مالاریا، پارکینسون، مالاریا، کاهش قند خون، قاعده آور، کاهش دردهای دوران قاعدگی، افزایش ترشح شیر، دفع کرم های روده، افزایش قدرت جنسی، درمان دمل، ضد تب، ضد سرفه، ضد نفخ، مخدر و روان گردان، نشاط آور و رفع سنگ مثانه استفاده می شود. از ضماد و خیسانده برگ و دانه های آن برای ناراحتی های دستگاه گوارش، ترک دست و پا، سر باز کردن زخم و سیاه کردن موی سفید استفاده می شود.
در طب سنتی آسیای مرکزی اغلب از عصاره اندام های مختلف اسپند، به صور مختلف علاوه بر سمبل دفع بلا و چشم نظر، به عنوان داروی ضد عفونی کننده هوا، افزایش ترشح، دفع انگل، دفع کرم های روده ای، ضد التهاب در درمان روماتیسم، افزایش قدرت جنسی، و نیز به عنوان یک مسکن قوی جهت تسکین درد معده و قاعدگی به کار می رود.
عصاره اسپند دور کننده قوی حشرات می باشد. ریشه های آن برای کشتن شپش به کار می رود.
در هند از اسپند جهت درمان سفلیس و در افریقای شمالی برای کاهش تب استفاده می شود. در مصر کاربرد این گیاه در درمان بیماری های عفونی بوده و به عنوان یک میکروب کش قوی کاربرد دارد. در ترکیه نیز همانند ایران کپسول‌های خشک شده اسپند را تزیین و برای محافظت از چشم بد در خانه‌ها و داخل ماشین‌ها یا حتی مساجد آویزان می‌کنند. در جنگ جهانی دوم از آلکالوئید هارمین موجود در اسپند به عنوان سرم حقیقی استفاده می شد.
اثرات درمانی: دارای اثرات آنتی اکسیدانی، ضدفونی کننده، ضد میکروبی، ضد قارچی، ضد تشنج، ضد دیابت، ضد التهاب، درمان پارکینسون، کاهش فشار خون، باز کننده رگ های قلبی، ضد تومور، درمان اگزما حساسیت و خارش، درمان بیماری های ریه و کبد می باشد. آلکالوئید هارمالین از نظر درمانی دارای اثر نیرو دهنده سیستم مرکزی اعصاب می باشد.
نام های دیگر:
روش کاشت:
بذرها را قبل از کاشت به مدت 24 ساعت در آب ولرم بخیسانید و در خاک نرم یا بستر کاشت بذر بکارید بذرها می بایست در روی خاک ریخته شده و اندکی خاک به قطر چند میلیمتر روی آن ریخته شود و بستر کاشت از پایین آبیاری شود. بذرها در کمتر از دو هفته جوانه می زنند.
نکات کلیدی:
خانواده: Nitrariaceae
نام رایج: wild rue, Syrian rue, African rue, esfand or espand, or harmel[
نام فارسی: اسفند، اسپند، سداب کوهی، سپند، سداب افریقایی، سداب مکزیکی، سداب سوری، حرمل و هارمِل
ارتفاع: تا 40 سانتیمتر
محتوای بسته: 10 یا 100 عدد
هنوز نظری ثبت نشده
اولین نفری باشید که نظر میدهید
ثبت نظر