گل همیشه بهار گیاهی از تیره کاسنی، علفی و پایا است. ساقه هوایی افراشته منشعب و دارای پرزهای غده‌ای گل آن زردرنگ می‌باشد. گیاهی علفی، یکساله دارای ساقه‌ای به طول ۲۰ تا ۵۰ سانتی‌متر است، برگهایی ساده بیضوی، دراز ،پوشیده از کرک، با کناره‌های موجدار و به رنگ سبز، مایل به قهوه‌ای روشن دارد، روی ساقه منشعب آن کاپیتول‌های درشت و زیبا ظاهر می‌گردد که به تناسب گرما و رطوبت محیط زندگی، به‌طور منظم صبح‌ها در فاصله ساعت ۹ تا ۱۰ شکفته و سپس در بعد از ظهرها بین ساعات ۴ تا ۵ جمع می‌گردد. کاپیتول‌های آن دارای دو نوع گل یکی لوله‌ای و دیگر زبانه‌ای به رنگ زرد مایل به نارنجی و واقع در حاشیه نهنج است.میوه فندقه و قهوه‌ای رنگ و سطح آن نا صاف می‌باشد.
عملکرد این گیاه ضد التهاب و قاعده‌آور است.اثرات درمانی: از اسانس گیاه همیشه بهار به همراه اسانس بابونه رومی و بابونه آلمانی،اسطوخودوس و گل سرخ در تهیه مخلوط های آروماتراپی استفاده می شود.گل همیشه بهار دارای خاصیت معرق،ضد گرفتگی عضلات،قاعده آور،التیام دهنده زخم های پوستی،ضد میکروب و ضد التهاب است و از آن به عنوان نیروبخش،ضد تشنج و رفع کننده قی استفاده می شود.این گیاه دارای خاصیت کوگلوک (منقبض کننده کیسه صفرا) قابل ملاحظه ای است،لذا برای تحریک ترشح صفرا و افزایش فعالیت کبد استفاده می شود.فلاونوئیدها و ساپونین های موجود در گل همیشه بهار از آزاد شدن آنزیم های مضر و هیستامین که سبب حساسیت و تورم می شود جلوگیری کرده و سرخی و درد را بهبود و با کاهش نفوذپذیری مویرگ ها مانع ترشح پلاسما به داخل بافت ها می شود.این گیاه دارای فعالیت سایتوتوکسیک و کاهش تومور است و همچنین برای افزایش قاعدگی،درمان تب،راش پوستی و هپاتوتوکسیتی ناشی از تتراکلریدکربن و نفروتوکسیستی ناشی از سیس پلاتین استفاده می شود.از جوشانده همیشه بهار برای شستن چشم ها، غرغره کردن یا درمان ورم ملتحمه،التهاب گلو،استوماتیت،افتوس،التهاب دهان و لثه،تسکین اسپاسم معده و روده و رفع التهاب و زخم دستگاه گوارش استفاده می شود
هنوز نظری ثبت نشده
اولین نفری باشید که نظر میدهید
ثبت نظر